ANLA BE KADIN

Ben farkında değilsem bile
görmese gözlerim, işitmese kulağım
hissetmese ruhum
bir dilenci fısıldar yüreğime aşk’ı

ne de olsa meşrebimiz aynı

birimiz açlığa dilenci, birimiz aşk’a

varsın zabıtalar alsın dilimden bütün kelimeleri
katletsin cellatlar söylenceleri

aşkta haksızlığa başkaldıranlar affedilir elbet
ister filistinde bir çocuk feryadı
ister israil’in acımasızlığı
döndüremez girdiğim düşlerden geri

hecelerimi dilim dilim ayırsalar bile
aşk için her şiirimi farklı topraklara gömseler
kimsenin göremediği bir aşk var bende

Mansur-i bir ruhla gülerim

enel hak dediysem ne olmuş yani
önce bileklerimi kessinler aşk için
kanımı sürerim yüzüme
kimse hazanlar gibi sarardığımı görmesin

Cüneyd-i bağdadilerle işim olmaz benim
ben sadece aşk’ı bilirim

git başımdan be kadın
ahdettim geri dönüş yok aşk’a giden yoldan
eşlik etmeyeceksen çekil yolumdan

sana ne kurduğum düş’ler,den
bu düşler benim
kendi duamı kendim ederim

aşk’a inancım var ise
düşlerim de duacıdır
anla be kadın

Efkan ÖTGÜN