Bağrımda yaşarım, derin yarayla
İnsanım asalet, soyumda benim
Bilirim ki ölüm, gelir sırayla
Özgürlük adalet, huyum da benim

Sevgim var saygım var insan olana
Sabredemem asla yalan dolana
Sözüm bu uğurda yasak delene
Erdem ve fazilet suyumda benim

Kadına erkeğe, aynı bakarım
Rüşvetten zimmetten, olmaz çıkarım
Kötüye ters yöne, döner tekerim
Gezip dolaşmasın, kıyımda benim

Ağada beylerde dolarken kasa
"Zam zulüm işkence" aklımda tasa
Söyleyin var mı ki böyle bir yasa
Paşam da olmadı dayımda benim

İnsanlık onuru, galip gelmeli
Varsa bu yasayı, yakıp silmeli
Ezilen masumlar, artık gülmeli
Acısı tuz olur, çayımda benim

Hürriyet dışında başka bir yana
Gün gelip savaşa derlerse bana
Aklı bali isem kıyamam cana
Kan ve kin bulunmaz kuyumda benim

Çocuklar beklerken, bir küçük şeker
Elleri titremez, tetiği çeker
Kendide bilemez, neden kan döker
Yavrular sakattır, köyümde benim

Çek elini dedik zalim çekmedi
Hele bir dur dedik durup bakmadı
Siyasiler bilir halksa çakmadı
Amcam da o oldu bayım da benim

Mehmedim çatıştım, göğsümde oyuk
Hesabı sorulur, demiş bir büyük
Sarhoş desem haşa, kafası ayık
Esamem okunmaz, sayımda benim

Varsa şu dünyada insan hakları
Karalar silinse görsek akları
Yaşarken insanlık bütün yokları
Okum da kırıldı yayımda benim

Mehmet Fikret ÜNALAN