Hiç yalan bilmezdin sen.
Aşıktım doğrularına.
Ağladığımı gördüğünde,
kıyamazdın ya gözyaşlarıma.

Hep şiirler yazardın mektup diye.
Sonunada bir fıkra...
Gülmeden kapatmazdım zarfını.
Hemen yazardım sana cevabını.

’’Beyaz gülün cevabını aldım’’
demişsin annene...
Çok sevinmiştim o zaman.
Söylememiştim bile oysa.
Nerden duydunsa?

Gitme dedim..!!!
Dinlemedin beni.
Sağlamcı..
Kendin yapacaktın yine...
Kenndin görecektin ille gözünle.

Bendende çok sevdi yaradan...
Artık anlıyorum.
Kirletmedi seni bu dünyada.
Üzmedi seni.

Değmeden eline elim,
Diledi huzurunda beklemeni.

Silinmedin.!
Silinmeyeceksin sen gönlümden.
Bizim böyleymiş yazımız.
Ama,
hep yardım ettim sevenlere ben.

Dahada özüme artık yolculuğum.
Bulup duyacağım sesini.
Bu koskoca alemde.
Yardımcım hak.
Yeminim, şahidim yüreğimde.!
Nigâr Güler.
10.12.2015.