Kaldık ya nebi sensiz biz uzak diyarlarda
Güllerimiz açmaz ki tüm gönül bağlarında
Sana varmak isterdik bu gençlik çağlarında
Gurbette kaldık sensiz yetiş bize Nur Nebi

Ya nebi sensiz yoktur kalacak yerlerimiz
Sana kavuşmak ister seven gönüllerimiz
Uzak kaldı uzanmaz sanki bu ellerimiz
Gurbette kaldık sensiz yetiş bize Nur Nebi

Seninle tüm seferler zaferlerle biterdi
Günümüz gönülleri sevmekle hep geçerdi
Uçan kuşlar gölgende peşinde hep gezerdi
Gurbette kaldık sensiz yetiş bize Nur Nebi

Ya Nebi tüm sözlerim sensiz inan değersiz
Sensiz inan yönümüz ömrümüzde belirsiz
Yolunda gitmeyen tüm düşünceler fikirsiz
Gurbette kaldık sensiz yetiş bize Nur Nebi

Kul Mehmet’im ya Nebi sensiz çoğaldı elem
Sensiz yolda dermansız ne yaparız biz bilmem
Sensiz kalan ömürler içinde nasıl gelem
Gurbette kaldık sensiz yetiş bize Nur Nebi
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-