“DEFTERİ KEBİR” VE SEN GİBİ CEVHER

Gündüzün hürmetine
Geceye yüz süren düşlerim
Fecri beklerdi bilmeden
Senin de geleceğini

Nasılsa gün doğacak diye gece
Üstünü örterdi kirlenmişliklerin

Sesizce bir sarraf
Açarken kepenklerini

Bağırırdı kabzımal domates fiyatlarını

Enlemden boylama geçen güneş
Koşardı ardından tüm karanlıkların
Ay’a fırsat verilmeden
Kırparak yağdırırdı avuçlarımıza yıldızları

Üç, beş nöbetindeymişiz gibi
Düşerdi kirpiklerimize ayrılığın gölgesi

Fecre gizlenen güneş
Atlardı karanlığın üstüne yayından fırlayan ok gibi
Yalayarak geçerdi gözlerimizi kamaştıran huzmeleri
Ve biz
Toplardık kirpiğimizden yanarak düşen incileri

Doğum sancısıyla güneş
Bir uçtan bir uca hızlıca geçer
Üşütürdü yüreklerimizi

Hay aksi
Yine akşam vakti
İade edemedim pahabiçilmez bu cevheri
Kim bilir sarraf ta kapalı şimdi
İyisi beklemek boş bırakarak bir sayfasını
Nasılsa kontrolde değil “defter-i kebir ”

Hem
Kaçak aşka
Kirlenmiş sevgiye ödemeyiz vergi
Lakin işlemem gerekir “defter-i kebir’e”
Sen gibi bir cevheri

Efkan ÖTGÜN