2
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1280
Okunma
Hani gitmiştin ya can
toprak üşüdü yokluğunda
ağaç üşüdü
ben üşüdüm can
ben üşüdüm
Korktum sensiz kalmaktan
çok soğuktu yokluğun
güneş üşüdü
gül üşüdü
ben üşüdüm can
ben üşüdüm
Yalnızlık indi yüreğime
senin yoksunluğunda
deniz üşüdü
martı üşüdü
ben üşüdüm can
ben üşüdüm
Ölümü anımsattı geceler
karabasan gibi
ay üşüdü
yakamoz üşüdü
ben üşüdüm can
ben üşüdüm
Damarımda kan yoktu
yağımda mecal yoktu
güneş küstü
ay küstü
deniz küstü
toprak küstü
iliklerim üşüdü can
iliklerim üşüdü
O gün,
bana sımsıkı sarıldığın gün
bahar güneşi açtı
dolunay doldu geceye
deniz umut mavisi
toprak bereket yeşili idi
yüreğim ısındı can
yüreğim ısındı
Seni seviyorum
anlasana deli sevdam.
Hatice Dökmen
"Güneşe Saklanmak" kitabından
Cevap Yaz