seni sen eden
içindeki göremediğin sensin
seni sen eden içindeki isimsiz fırtınalarındır
adını koymaya bile korktuğun duygularındır
içindeki tarifsiz haykırışların
nedensiz sancıların
anlamsız inançların
asiyane başkaldırışlarındır

seni sen eden
beynindeki dalgaların
yüreğindeki kıvılcımların
üzerine gitmekten korktuğun korkularındır
içinde şiddetini sürekli arttırdığın depremlerindir

seni sen eden
utangaç gururun
yokluğun
yoksunluğundur

seni sen eden
içindeki mehtap tanımamış karanlığındır
güneşe yabancı günün
arıya yasaklanmış gül ün
kör kuyulara attığın umudun
kendinden uzaklaştırdığın sevdandır
yalanındır
tuzağındır
ihanetindir

seni sen eden
çekingen bakışların
korkak dokunuşlarındır

seni sen eden
içindeki seni söyleyemediğin sensin

sağanak yağmurlarda ıslan nisanın orta yerinde
varsın deli desinler susamış çılgınlığına
tükür suratının orta yerine
namerdin
alçağın
yılandan daha beter sokan yalanın
en deli yumruğunu savur iki kaşının arasına
utanmazın
soysuzun
namustan yoksunun
kopar koparabildiğin kadar
sevgiyi kekeleyenin dilini
bırak dizginlerini duygularının
özgür bırak umutlarını
ve tutunma doğal olmayan hiçbir gökkuşağına

göster sende senin olan ne varsa
güzel değildir hiçbir insan tepeden tırnağa
göster sende çirkin olan ne varsa
göster ki
sendeki çirkinliğinle güzelleşebilesin
göster ki
özgürleşebilsin yüreğinin en tutsak karanlığı
yol ver sevginin en nedensiz olanına
yol ver ki sevdikçe güzelleşsin yüreğin
seni sen eden
özgür bıraktığın sensin