kırgınım sana!
tam ihtiyar delikanlı denecek zaman
sos mu verdin ne ?
daha karlar yağacaktı
Kelebeğin kanatları kadar hür
düşen tanelere salıncaktı kirpiklerim
finiş ipini göğüsleyen tay gibi diri
ah içimdeki o ümit
gelişini bilmediğim işte o zamanı
taşımakta zorlansa da
alıp vermektir
değil mi ? son nefesi


gelmiş demektir
belkide kısa yaşayan kelebek gibi
kar taneciğinin suya dönüş zamanı
yanaklarından süzülürken takıldığı kıvrıma
fısıldıyordu üzülme!
hayat bu kadar kısa ve acı
ilk bahar,yaz son bahar ve kış gibi

takvim yaprakları arasında gezinen hayallerim
ellerime vurdu kelepçe
yürekten kopan darmadağın hayaller
boşaltıyor;
tetiği çekilmiş silah gibi mermiyi
içimdeki alevin harın dan
besbelli;de
cana değince
arıyor kör gözde çareyi

örs’de var mı eğilip bükülmeyen
vurana dır her balyoz darbesi,terapi
vurulana ise düşüyor
şekil değiştirerek ödemek hesabı


Mustafa Yilmaz (sertesenyel)
Aralık/2015