Kapat!
Açma o kapıyı
Ve ardını sorgulama
Gıcırdayan bir kapı ve yıllanmışlık var
Derin de en derin de arşivlenmiş yaralar.

Bir bozuk para misali hayatım
Anlaşılmadı anlaşılamadan yok oldu
Çok bir şey istememiştim ben
Cebimde ki bütün umutlar soldu.

Çok merak etme
En derini mi
Anlaşılmadan harcandım işte
Umutlarımın solduğu vakit
Sorgulama kalbimi !
Ben bile bulamıyorum tozlu rafların arasında
Kendimi..

Kalbim toz kokuyor
Rafları eskimiş
Acizliğinden belli
Utanmamış çok sevmiş.

Şimdi !
Hiç bir el elini atmıyor
İzin vermiyorum yanaşmasına
Ne kadar tozlu kalsa da
Kalbimin zuhur kapısına.


Biri kitap açıp okumak istese
Sen geliyorsun aklıma
Ve bütün arşivlenmiş yaralarım
Masum bir gülüş tadında.

Açtığım büyük kütüphanede
En büyük sevgilerim saklıydı
Elini bile sürmediğin en büyük külliyatın
En inceden en kalına sen vardın
Şimdi bütün kitapların
Boynunu bükük bıraktın..