Ölmek için yaşayan insan neyin peşindesin
Ölüm senin göbek adın peşinde adım adım
Kaçsan kurtulamazsın koşarsın izinde
Yaşadığın âlem onun içinde çıkış kapısı ötesinde
Neyin peşindesin kuşandın ölümü sana o hep yakın

Acizsin fakirsin ölüme var mı çare bulan kaçan
Gezersin kurt meydanında aç gözü ile yol alan
Def etsin kurdu incitme insanı çölü yaşatan
Aman dileyene aman ver kalırsın amansız
Neyin peşindesin kuşandın ölümü sana o hep yakın

Yerin altı muamma değil yaptığını çektiğin yer
Gönlünde varsa güzellik ölmeden ortaya ser
Yoksa gönülde güzellik nefretin seni boğar ey beşer
Bil vahşi ile yahşiyi karıştırma aman herkes ölüme gider
Neyin peşindesin kuşandın ölümü sana o hep yakın

Kul Mehmet’im sen sakın aslan olup kükreme
Yoksa mezarda bekler kükrediğin aslan deneme
Yaşarken dev aynasında görme sakın kendini
Mezarda seni boğan dev bekler unutma sakın
Neyin peşindesin kuşandın ölümü sana o hep yakın
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-