Sensin içerim de hep olan yara
Bırakıp ta gittin burdan diyara
Seni düşünürüm, hep kara kara
Sensiz haram olsun bu eller bana

Günden güne inan tükendi ferim
Gönlümü kapattım kalmadı yerim
Durmam bu ellerde bende giderim
Sensiz haram olsun bu eller bana

Açıktı gönlümün sana kapısı
Buralarda yoksun işin kötüsü
Bu şehrin hep bende olsa tapusu
Sensiz haram olsun bu eller bana

Açma n’olur günden güne arayı
Kanatma içimde olan yarayı
Ben istemem sensiz köşkü sarayı
Sensiz haram olsun bu eller bana

Hayalime hep ümitler ekerken
Gonca güller bile oluyor diken
Sen orada her gün çile çekerken
Sensiz haram olsun bu eller bana

Bu nasıl bir sevda aklım ermiyor
Şu hislerim bana rahat vermiyor
Senden başkasını gözüm görmüyor
Sensiz haram olsun bu eller bana

Çaresiz dertlerin beni yaralar
Hiç rahat değilim ben bu aralar
Demek ki yazımda varmış karalar
Sensiz haram olsun bu eller bana

Unutayım dedim amma olmuyor
Bir şey yapmak içerimden gelmiyor
Sen gittin gideli yüzüm gülmüyor
Sensiz haram olsun bu eller bana

Sevda bilmeyenler bunu ne bilsin
Gönülden gönüle sen bana yolsun
İsterse bu şehir tüm dostum olsun
Sensiz haram olsun bu eller bana

Kul Hızır’ım sevdam aynı duracak
Bunun sonu bilmem nere varacak
İnsanlardan kaçtım hep köşe bucak
Sensiz haram olsun bu eller bana
Sensiz haram olsun bu eller bana

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)