‘mazlumun feryadına bakılmaz zorbaların iblisliğin’den’



hayatımıza düşürülünce ateş ömrümüze sindi
yaşamımıza obur bir heves çökünce
o ki en zor bir geçitte sırrı nefistir

bu çıkar davası değil mi ki ters düz ediyor alemi

kimliği gizli bir mahluk mu çekiştirip de durur küreği
neme lazımcılık mı üretti başlarımıza geçirilen torbayı
patinajda dönüp de duruyor ya herkes
üç beş Çıfıt’ın pazarlığın da
öz toprağında o anda da mültecileşiyor insanlar

bu ortam arkası hiç belli olmayan kapalı bir kapı
hep ali Cengiz oyunların da masa başın da kaybediyoruz
elini dahi tutmadığımız Türkmenlere
hep o kapı aralıklarından dökülüyor zulümler

isyan ederim de
ki etsem bile bu neye bir çare ki
yumurta kıça gelince mi aklımız geliyor başa

biz bize ait değiliz ki
madem ki giriliyor içeri çalmadan kapımı
kahpelikleri de nedense çok mu çok acıtıyor canımı

oysa ki
ezelden beri bu mukaddes topraklar bize emanet
ecdadımız tarafından bize teslim edilmiş bu devlet
kudurdukça köpekler sinip de ne oldu
bak gelip de çattı işte hakikat
Türkün sinesine binen ceberut’ta bir kainat yüküdür illet

karar senin iyi bir düşün
mutlaka ki böyle kalıp da sürünmek tense
ölüm bile her şeyden daha evladır bizim için
yeter ki cedde layık kalınsın

atalarımız asla boyun eğmedi ki cihana
ölüm geldiyse cana olmaz ki bir müsebbip
haydi kalk da bir dene ve iç Şahadet şerbetini kana kana
kimden neyin eksik ki senin

bir oba ile çıktıysa Ertuğrul cihangirlik için yoluna
geri durma haydi var sende sahip ol cihana
bunca Türk varken bu dünyada
bu seninki olsa olsa sadece korkakça bir bahane…



(26.11.2015) AZAP…