KOŞTUM SANA
Delice koştum sana,
Taşlı ve tozlu yollardan.
Dişimi tırnağıma taktım,
Tüm engelleri aştım.
Koştum sana...
Bütün taşlar önüme dizildi,
Her köşede beni düşürdü.
Biliyormusun rüzgar bile esmiyordu.
Ben gene koştum,koştum.
Neden?
Hiç bilmiyorum.
Zaten aşk bir delilik değilmi?
Yıllarca bize bu öğretimedimi?
Gözleri kör eden,saçma bir şey değilmiydi.
Hayatta durup dururken gülmek ve ağlamaktı.
Sabahlara kadar uyuyamak,
Evin içinde deliler gibi dolaşmaktı.
Şarkı sözlerini ezberlemek,
Onları benimseyip anlamlar çıkarmaktı.
Sevdiğinin asla gitmeyeceğini sanmaktı.
Ben gene koştum.
Kendime dur desem ne farkederdi ki,
Acaba dursam gitmezmiydi?
Gözlerini gözlrerimden,
Bir daha ayırmazmıydı.
Acaba akan gözyaşlarıma değermiydi?
Ben ona dur desem,
Gitme desem kalırmıydı?
Bana sevgiyle sarılırmıydı?
Ben alışık değilim bu gidişlere,
Dağıldım,parçalandım,yıkıldım.
Yaş döktüm gözlerimden.
Neye,kime,neden?
Hiç düşünmeden.
Sen bana hiç koşmadın,
Hiç ağlamadın,
Ne bileyim!
Ben seni bu kadar severken,
Belki sen beni sevmedin.
Ben giderken bir hoşçakal razıyken,
Sen bana hiç bir şey demedin.
@YNUR