Tüm öğretmenim diyenlere Armağanımdır.

Ana şefkatiyle hamur yoğurur..
Çocuğa aşıyı vurur öğretmen.
Emeğiyle onu baştan doğurur..
O’na kişiliği verir öğretmen.

Hece ile öz TÜRKCE’yi heceler
Göz kapatmaz ödev için geceler
Başarıya koşar onda niceler..
ATATÜRK yolunda yürür öğretmen.

Bazen neşe verir bazen harf yazar
Bazen ugrun ugrun uzaktan süzer
Beyaz melek gibi sınıfta gezer..
Sevği gömleğini bürür öğretmen.

Her daim onunla duyarım gurur
O’na laf edenin gözleri kurur
O hep yürüdüğü yolda dik yürür..
Cehalet gördü mü erir öğretmen.

Leyla ’yım öğretmen başımda tac’ım
Ben çok okumadım ilime açım
Erkeği kardeşim, bayanı bacım..
Her daim gururlu durur öğretmen.
*
Leylican & Leyla Yıldırım
23,11,2014, Çankaya / ANKARA

Şiirimi güne layık gören Edebiyat defterine ve yoruma gelen gelmeyen defter mensubu tüm dostlarıma selam ve muhabbetlerimle.