Dökülen yaprak misali
önüne geçilmez
bu Dünya hali
Hayat değilmi bizi
hem güldüren hemde ağlatan
Amena Canı veren ve allandır yaradan

Bir çınarı düşün
dalları serpilmiş
her bir dalından yapraklar esermiş
o kökün bir parçası olmak ne güzelmiş

Atılmışsa sağlam tohum Toprağa
Kara bulutlar bile
üstünden geçse sen korkma
öyle büyükki adı AİLE denilen
kucaklar her bir ferdini
yeterki sen hic kaçma

Ne fırtınalar gördü
ne yağmurlar
dallarında kümes yaptı kumrular
okadar sağlamdır AİLE dediğin
unutma arkana bak
hep hatırla nerden geldiğin

Zaman af etmiyor kimseyi inan
dedirtiyor sana herşey bir yalan
sonunda bir avuç topraktır elinde kalan
birer birer gidiyor tüm sevdiklerin
aklına geliyor sen üzdüklerin
değermiydi gurura kine
şimdi ne fayda vicdanın sesini gömsen içine

Hayatmi bizden ömür çalıyor
nedense ömüre bu Insan Hayat dolduramıyor
Kaybedince sevdiklerini canın acıyor
nerdeydin var olduklarında
gözlerin tek gidincemi öleni arıyor sonunda...

Suphi Capacı Tarih: 23.11.2015 Saat 07:24