Mine’L Maniler

Bizim evin reisi
Gödelek minnoş püsü
Irahatına düşgün
Her an hazır somyası

Dokuz köyü göçürrümde
Sıradlardan geçirrimde
Gelin bacım selam vermez
Umutlarım uçurumda

Eziyetde gasdın ne
Silindirmi dosdun ne
Yüz kiloluk gar yağdı
Aşgımızın üsdüne

Mum yaksan gece düşe
Gelmem gayrı bu işe
Getdiğin yol sonunda
Deyecek başın daşa

Göğnüm sağa darıldı
Golum gora sarıldı
Boşa çene yormadan
Cümlelerim yoruldu

Az amma özden olsun
Yürekli sözden olsun
Hayırsıza yol ver de
Hayırlısı hep dolsun

Düşünmez heç horantiye
Herif geder selintiye
Paracıklar suyu çekdi
Yedirdi bir gırantiye

Düğne geçici heves
Aldığımız bir nefes
Yoğsa üç beş güzellik
Gireceen yer gafes

Annamıyor o davar
Gonuşsam beni döver
Susmanın kalesine
Girsem karannık duvar

Yâr güneş bende Ay dı
Sahadlar dagga saydı
Sensizliğe on gala
Fikrim gokunu yaydı

Gan ağliyen özümde
Fırtına çok gözümde
İntizarım bir sürü
Ahancık bak sözümde
*
İçirdiin su gandı
Dert beribaşa döndü
Gözümdeğe buseler
Kipriklerimde dondu

Mine Erdoğan DALA - MANİLERİN SULTANI

ETEK YAZILARI
Beribaşa: Bu tarafa
Ahancık: İşte, gördüğün gibi
Dagga: Dakika
Düğne: dünya
Horantiye: Ev halkını,çocukları
Herif: Koca , eş
Gırantiye: Yaşlı ve şişman kötü ahlaklı kadına
Sahad: Saat
Goku: Koku
Bir sürü: Çok fazla
Gödelek: Çok şişman
Püsü: Kedi
Irahatına: Rahatlığına
Somya: Küçük karyola, tek kişilik karyola
Gora: Kor ateşe
Selintiye: Başıboş şekilde,gideceği yer belli olmadan gezmeye