Yaradılış gayesi gönüller sermayesi
Sevgi dağına küsmüş rüzgarın ıslık sesi

Güvensizlik diz boyu her insan bir kör kuyu
Gördüğüm her kuyunun dibe çekilmiş suyu

Sevgi yaşam sebebi kalbin anahtarısın
Gel aç halis yurdunu biraz da ben de ısın


İşlenmemiş cevherim, hem insanım hasından...
Yürek dediğin et mi sandın muhtevasından?

Seni oyuncak etmem yoruldu gönül atım
Hep arkandan koşmakla geçti bütün hayatım.

Gözlerim hasretine kan çanağı tuttular
Karanlığa bir umut yakarak uyuttular

Sevgi cennetten çıkma.Cennet, sen dolu yürek
Söyle yaşamak için her gün ölmek mi gerek?

Ben kendime uzağım, ya da sen mi ıraksın?
Ten mi canı terketsin, can mı teni bıraksın?

Senki kökü cennette yaralı bir çınarsın
Eli bağrında yama garibanı sınarsın.

Güneş dağı aşmadan önce ardına düştüm
Işığını görmeden yaprağınla öpüştüm.

Hakkımı helal etmem bilmeyenden güç alma!
Sen kutsal emanetsin imansız kapı çalma!


Dayanmalısın kalbim biliyorum yorgunsun
Gözüm el ver gönlüme pınarlarından su sun

Hayat insana ihsan, rabbinin huzurunda
Güçlü görünmek değil, güçlü olmak zorunda

Her gün yeniden doğun nefret başını yesin
Kendi göbeğinizi tutup bir daha kesin.

Seher EMRULLAHOĞLU 20.11 2015