Yüreğimde bir yara tabip olsan neyler ki
Azrail’e dost oldum tenden gidene kadar
Manasız bir âlemde beni bulsan neyler ki
Hayal oldu yaşamak candan gidene kadar

Kızılırmak gibiyim aşka çağlayıp durdum
Kimi zaman sel olup bir gül dalını kırdım
Yalnızlığa mahkûmum acımı tuzla sardım
Düşünceme ters düştüm benden gidene kadar

İmranlıdan rüzgârım esince deli deli
Zara Divriği önüm kesince deli deli
Hafik kangal ardım yok susunca deli deli
Geleceğim yarınsız dünden gidene kadar

Gemerek Şarkışla´yı divane dolanırım
Veysel´in sevdasıyla secdeye alınırım
Dileğim gerçekleşmez aşka düş çalınırım
Mekânsız bir ömrüm var künden gidene kadar

Yıldızeli’nde pirim desturu vermez ise
Sivas Altınyayla da sırra ermez ise
Suşehri Gölova´yı sevda dermez ise
Toprağımda vuslatsız handan gidene kadar

Caneli´ye deli der yüreği korda iken
Çıkılmaz bir girdabın içinde zorda iken
Özlemin dili yokmuş yokluğu varda iken
Ben bende değilim ki senden gidene kadar