0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1445
Okunma
Yastığına düşen gözyaşları kurudu mu ?
Hikâyesi bitmeden yalnızlığın..
Usulca dinle, anlatacakları var
Bu sessizliğin, bu karanlığın..
Son bulmasın, huzurlu uyandığımız yarınlar
Bak pencerenin kenarından sızıyor rüzgâr,
Yüreğinde dökülmemiş yapraklar olmalı hâlâ
Sümbülleri solan o günlerden arda kalan..
Hadi yine gözbebeklerinle bana yakalan..
Benim içimde özlem, sende korku saklı
Ayrılmayan eller artık birbirine yasaklı..
Öylesine güzeldi ki oysa deniz ve ay
Belki de bizim bahtımız karaydı ne dersin ?
Huzur sensin, güven sensin, aşk sensin
Beraber olduğumuz günleri bir an düşün..
Sonsuz olan sensin, Kaderimin Mehtabı Gülüşün...
Atilla Sergen Çalbaş
