2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1514
Okunma

BİR BAŞINA
ELİNDE MENDİLİ
yaslanmış duvara
atmış ayaklarını boşluğa
alnında bıçak yarası
gönlünde kurşun
bir silahı vardı bundan evvelce
gönlünden vuran
oda yok
kimsesi yok
garip
vurulmuş sırtından
vatanında toprağında
ana bellediği kucakta
vurulmuş
sırtından tek kurşunla
garip aldanmış ona
kanmış onun yalanlarına
kanmış toprağında akan kanlara
yaslanmış duvara
kimsesiz kalmış
bir başına
ne ana
ne baba
ne yar
vurmuş sırtından
yar
kalmış bir başına
yüreği yangın yeri
vurulmuş tek kurşunla
yaslamış başını başını
kup kuru
hüzünlü
alışmış acılar gören duvara
kimsesiz
yapayalnız
oda vurulmuş
toprak bellediği
o sımsıcacık kucağında
sırtından tek kurşunla
oysaki sıkarsa
bir ona
bir
kendine
vuruldu yine o güvendiği
sımsıcak
kucakta
tek kurşunla
sırtından. . .