Soğuk kaldırımda sokulmuşsun yar
Bana yaklaşan ellerinde tertemiz bahar
Ellerinden kalbime sevgin akar

Soğuk kaldırımın baş köşesisin yar
Bana uzaklaşan yalnızlığın hoş neşesisin yar
Seni almadan gönlüme olmadım bahtiyar

Soğuk bir kaldırımdan başka neyimiz var.
Bana uzaklaşan yalnızlığın sesleri çağlar.
Ben seni bana aldım yar.

Soğuk bir kaldırımın üstünde kalmış.
Bana yaklaşan sevgiliymiş kaldırım.
Sevdim seni üşüyen ellerim gibi.

Soğuk bir kaldırımın mevsimini bizden sor.
Bana öyle geliyor ki anılması bile yasak yarimin.
Adını boş bir yere bıraktım demin.

Soğuk bir kaldırımın hep bir köşesi boştur
Kalbimizin bir yarısı da boştur, orada kalır.
Yalnızlık bu boşluğu çabuk alır.

Soğuk bir kaldırımda ben de yalnızdım.
Bana öyle geliyor ki kaldırımlar olmasaydı,
Yarimi hiç tanımazdım.

Havalar nedense soğuk gidiyor, nedense yağmur,
Bizim buluştuğumuz vakti bulur.
Yalnızlık içime sinsice sokulur.

Seni seviyorum yar, seni sende bambaşka duygularla
Ölesiye sana ölüyorum.
Ben her öldüğümde yeniden gülüyorum.

Kimse yoksa gezdiğimiz yerlerde ama kimse,
Seni kıskandığımdan değil, senden kaçtığımdan,
Sensizken bu hayatı her bitişte boş içtiğim yalan.
27/03/2002 14.16 Denizli