Yarım kalan aşklar yaşadım
Küçük bir çocuk masumiyetinde
Bilemedim sevmelerin düzenbazlığını
Güneşin batışını seyrettim kendimle
Sesim oldu dalgalar
Kayalara her çarptığında
Denizin çarşaf gibi olmasını bekledim
Mehtap her vurduğunda
Yakomozlar düştüğünde dilek tutmak için
Neyin kavgasını vermişim boşunaymış gayretim
Anlaşılmadım
Her ayrılıkta depreşir acılarım
İnce belli bardakta buruk bir tat kalır
Önemi yok artık yaşananların
İkimiz de ayrı yolun yolcusuyuz
Karşılaşmayacağız belki de bir daha
Geri dönüşü olmayan sözler söyleme
Seni nasıl tanıdıysam
Bırak yüreğimde öyle kal
Az mı koştuk kumlar üzerinde el ele
Dalgalar yıktı kumdan kalelerimizi
Ve bitmeyen hayallerimizi
Denizin tuzu karışırken dudaklarımıza
Kum tanecikleri iz bırakırdı
Bedenlerimiz her yer değiştirdiğinde
Rüzgar sırtımızı okşardı akşamın serinliğinde
Gecenin gizemi örterdi günahlarımızı
Sabahın ilk ışıkları göründüğünde
Başlanırdı yeni bir güne
Artık nafile dönülmez geriye
Diyorum lanet olsun böyle sevgiye
Kaygılanma ey sevgili
Ölüm hak ve tek gerçek
Elbet öleceğiz
Ancak unutma sakın
Kimileri toprağa kimileri yüreğe gömülür ...


Refik
08 . 11 . 2015
İstanbul