Gönül, yâr-yâr dedi, sessiz tutturdu
Sabırlarla arar‘oldum yâr seni
Bana hüznü, gamı, bol bol tattırdı
Karalarla arar‘oldum yâr seni

Yıllar oldu şu âlemi gezeli
Durmak’bilmem bu derdini sezeli
Beğenmedi, her seçtiğim güzeli
Kuralarla arar‘oldum yâr seni

Dağ-taş, gece-gündüz, zahmet demedim
Rahat rahat tek bir öğün yemedim
Adına yakışır olsun istedim
Kederlerle arar‘oldum yâr seni

Olmadı, nihâyet fallara baktım
Çıkmadı, pes’ettim, usandım, bıktım
Artık; ben bu işi Hâkk’a bıraktım
Duâlarla arar‘oldum yâr seni

Kederli, 01.01.2014
(KederliCe-60.ıncı yaş şiirim)


NasreddinCe Kederli
-Hocam,
tam imânlı, çok iyi bir müslümanım.
Çok şâhâdet kelimesi getiririm.
Çok namaz kılarım.
Zekâtımı, kuruşuna kadar fazlasıyla ve sadaka da veririm.
Hacca da gidip-gelmişliğim çok, bilhassa Umre’ye sık gider-gelirim.
Özellikle, her Ramazan’da meydanlara çadır kurup
halkımla berâber iftar yemeği yerim.
Çok Kurân okur, okuturum.
Sık sık da mevlüt okuturum.

Acabâ; Mevlâ’nın rızâsını kazandım mı dersiniz?
...

-Dediklerinden fazla birşey çıkaradım, evlâdım!
Yakınıma gel de, anlat. Hem bunları Mevlâ da dinlemiş olur..!