Dilimde yarım yamalak kalan
Cümlelerle sesleniyorum sana
Konuşamadığımız suskun sözler var aramızda
Bir masalı yeniden yaşıyorum
Başlangıcı olmayan
Orta yeri senli benli
Sonu kocaman bir hiç olan
Yazılmamış o masalı yeniden okuyorum
Düşünüyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrılık günü?

Sol yanımın acısı dinmez,
Yansa da yüreğim
Prangalar vuruyorum dilime.
Konuşmuyorum
Susuyorum ben de sessizliğe
Dinliyorum kendimi
Düşünüyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrılık günü?

Mateme bürünmüş gecenin sensiz havasında
Sanki yıldızlar da yas tutuyor bir bir kayıyor
Zifiri karanlıkta boşluğa bakıp ürperiyorum
Korktuğumdan değil
Sensizlikten üşürken içim ürperiyorken
Düşünüyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrılık günü?

Yemin etmiştim oysa
Başlangıcı ve sonu olmayan
Masallara kanmayacaktım
Yürek sancım o kadar büyük ki sızlıyor içten içe
Çırpınıyorum!
Gözlerinin derinliklerinde
Boğulmamak için direniyorum
Bizim için günlerden her gün mü ayrılık günü?

Dilimde yarım yamalak kalan
Cümlelerle sil baştan sesleniyorum sana
Prangalar vuruyorum lal olmuş dilime
Konuşamıyorum!
Ben karlar altında ki kardelen
Sen yüzüne hasret kaldığım güneş
Duyarsın belki kar altında ki çaresizliğimin sancısını
Anlasana çırpınıyorum!
Bizim için günlerden her gün mü ayrılık günü?



Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.11.2015