1
Yorum
7
Beğeni
4,8
Puan
1326
Okunma

Kekreksi ellerden tüten başak gibi
mavi es geçti artık
boz topraklara nihayet
bir kaf mevsimi
ökçelik kayalıklar
ardı sıra efrasyab derisi
o güzel saçların
serinliğinde ekmeksizliğin
boğaz gıcıklığıyla
saat kulemin eldivenini
akrebe doladım
zaman ilaçsız ve keyfi bir işkence
öyleydi günler günsüzlükler
zeytin dalının retinası lazım
bazı şapkalara
uy öyle bakma bana
böyledir kardelenler
sokak kokusunu içerken
çemşid ve hurşid
leyla ile mecnun
bir tevatürden ılgıt kalan
mavi eşarplı
öz analar gibidir
ekmek mi yoksa namus mu
kutsal olan her daim hakk
cengaver bir mor ışık
ruhu uçuşa geçirir
sanki gök bulutlar
dans eder elif elif
bir duada ok sancısı
kalpler o kadar nazik...
zahiri aydınlıklar
güneş eliften öper
eliften solar
elife gider
varlık yokluk temaşasında
dimdik ayakta
mazlumlar sevdalılar....
keyfekeder okumalar içinde
kağıt kertalalar
boş lahzalar boş, tehi ve kümbet gibi
beyin içre sancılar ötekiler başkalar gayrılar
ve temenni kimedir ? kimdedir ?
özgecilik kırbacını vur üzerimize
sulardan öğeler seçelim
gök kubbeden selalar ile
bin muştuyu ver bize Allahım
bin muştuyu ser bize
mürekkebini güvercinler okşasın
damlasına hasret kaldığımız
kekik kokulu kaya renkli
elif gözlü çekrek çekrek
bir süzülüşünde münbit bir yıldız gibi
ruhumuzu taç yapraklı mevsimler gibi
şöyle alıp giderken
şöyle bakarken
ezgimi koparsın dağlar
özledim ben yarimi
ağlasam ayip midur ?
oyyy ne içten feryatsın sen
anadolu kokarken yanakların
güllere ne hacet sevdiğim
özlediğim...
iki köprü ve bir dere üzeri
mavi yıgaçlar
ısırgan otu
kara güller
dikenler...
ala gözlü ceylan gibi süzülen
bir gözyaşı damlası
kar tanesi
laleleri ney sesiyle duydum
sitanbuldan mevsimlik şiir göçü var
boğazlıyan mı desem çeşm i giryan ile
ağlayan fırat mı desem ?
örseledikçe şiire damga vurur
kainatın yıldızdan kağıtları...
Seyl ü âb
günahsız bir kadın
belden ince
uykusuzluk ve yorgunluk
gidiyorsa eğer
geliyorsa meğer
çok sevmiş...
ikisinde de terk etmemiş
kadın özleme duyarlı kalbi
ve mızraplı telli saçları
rüzgara türkü söyletir anadolu...
şâh u ser...
senden bin öz alır
cân u cân-perver
Bu öz ile bir can bahşeder...
Germ ü rakik...
tebessümü
Gamz ü gammaz...
kaşları
Sanatkâr her ne ise
kadın işte sende öyledir.
Ve ben güvercin kadınları öperken bir sabah
Sen çok uzakta olacaksın kadınım...
5.0
83% (5)
4.0
17% (1)