Onlar...
Fakir fukaradan çaldıkları,
Tüyü bitmemiş yetim hakkını,
Sütün tereyağını,
Sonrada kaymağını,
Yetmezmiş gibi..
Birde üzerine...
Bal sürüp güzel güzel götürdüler..!

Onlar..
Renk renk papyonlar,
Ipekten şallar takındılar.
Abiyeler,smokinler..
Giyindiler..

Zemheri ayazında,
O, amansız kışların,dondurucu soğuğunda,
Paltosuz,kapşonsuz,ayağında terlikle,
Düşe kalka giderken okula..
Varoşun çocukları...!!

Onlar...
Dört bir yanlarında korumaları
Özel şoforları,
Altlarında..
En lüks arabaları ile..
Çocuklarını özel okullara,kolejlere gönderdiler...!!
Onlar..
Tüyü bitmemiş yetim hakkı ile..
Göz boyayıp,ön planda olmak,
Gündemde kalabilmek,
Milleti...
Biraz daha fazla soyup,
Soğana çevirebilmek için..!
Herşey mübah dediler..
Hatta..
Yüce Allah´in ismini,
O güzel dinimizi,emellerine alet ettiler.
Ve,işlerine gelen her yolu denediler..!!

Onlar..
Çıkarları uğruna,
Her zaman,mazlumun karşısında,
Zulmedenin yanında oldular.
Zulme,haksızlığa baş kaldıranlara,
Acımasızca karşı koydular, işkence yaptılar,
Öldürdüler,Katlettiler,
Böylece yıldırdıklarını zannettiler..!

Oysa....
Geçte olsa..
Devran dönüp,
Hesap defteri ortaya konunca,
Köşe bucak sindiler,
Ve..
Geminin boş anbarındaki,
Fareler gibi,
Batacak o gemiyi,
İlk onlar terkettiler.
Çok şükürki...
Yüzme öğrenmeyi hiç akıl etmediler.!

Onlar...
Teker teker vicdan denizinde,
Acılar içinde,çırpınarak boğuldular,buğulacaklar..!

Sona kalanlarsa..
Tarihin o karanlık dehlizlerinde,
Gün yüzüne çıkmamak üzere,
Zincirlere vuruldular,vurulacaklar..! !



Mahmut M. Özdemir
30.10.2015