Sisler arasından gelip geçiyor yorgun gölgem
Simli gözyaşlarımdan gün fısıltıları sızıyor
Kayalara vurup kırılıyor ceviz kabuğu yüreğim
Yolcusuz gemilerle ben fısıltı koylarına gidiyorum

Başımın üzerinde delirmiş bir vaha şimdi gökyüzü
Utançsız ve üryan bir başkaldırı mevsimi heybemde
Gönlümün pişmanlıklarını resmediyor yaşlı bir ressam
Kudurmuş korkularımın mezarlığına aşkı gömüyorum

Yapışkan unutuluşlar ütopyasında sonsuzluktur rotam
Divitin ucundan şiir damlar iken sevda gözyaşı döküyor
Utancın kütüphanesinde darağacı, haksızlık eski bir yontu
Aşk ruhumda misafir, gönlüm asırlardır gözyaşı döküyor

Duyargasız insanlar iskelesindeyim, içimde buğulu kapılar
Zincirler attım saman yoluna, gecemin derininde sancılar
Hangi suretine dönsem yüzümü, içimde bir ceylan ağlar
Yürek unutuluşa çarpıyor, sensizlik ifademi götürsün rüzgâr

Selahattin YETGİN