Kaybetmeden başarabilmek,

Kestirmeden elde edilen, ucuz kazanç olduğunu öğrendim..

Oysa ki en büyük başarılar kaybetmekten geçerdi...

Bunu yaşarken ve bu günün öyküsünü yazarken,

Kaybettiklerimden öğrendim...

Kaybettikçe kazanmayı öğrendim...

Küçük şeylerin aslında ne kadar çok kıymetli olduğunu öğrendim...

Her yağmur yağdığında şemsiye kullanmadan,

Saçlarımı ıslatan yağmurla dans etmesini öğrendim...

Damla damla yağan yağmur meğer koca bir mutluluk deniziymiş,

Kurak çöllerde susuz kaldığımda öğrendim...

Gökyüzünde özgür uçan kuş,sokağımda ki havlayan köpek,

Apartmanın girişinde mırıldayan kedi,

Meğer onca insan kalabalığında

En sadık dostmuş….

Dost sandıklarım sırtımdan vurduğunda öğrendim...

Asla yapmaz dediğim zaman,ne kadar yanıldığımı öğrendim...

Güvendiğim dağlara kar yağdığında,

Başımı kimsenin dizine yaslanmayacağını öğrendim...

Kimseden beklentisiz,kendi kayığının küreğini

İnsan kendi çekmeliymiş...

Bunu boğulurken öğrendim...

Para pul şan şöhret,lüks yaşam

Mutluluk getirmezmiş...

Mutluluğun yolu sadece sevgiymiş

Sevgisiz kaldığımda öğrendim...

Nefes alıp vermek yaşamak değilmiş

Nefessiz kaldığımda öğrendim...

Bakmakla görmek arası bir uçurummuş

Zalim zulmettiğinde,

Bir ışığa hasret kalan,merhamet dolu yürekte öğrendim...

Bu günün ne kadar kıymetli olduğunu

Yaşadıklarım dünde kaldığında öğrendim...

Dedim ya...

Ben en çok kaybettiklerimden öğrendim..