Uyanıyorum gecenin bir vakti amansız
Bir ürperti sarıyor yüreğimin ağrısına
Seni düşünüyorum, hasretin ateşi altında
Sen gülüşüne şiirler yazdığım kadınsın
Bunu biliyorsun

Yansımalarına uzanıp dokunuyor ellerim
Kırılmaya yüz tutmuş sislerin arasında
Hayâline dalıp dalıp kalıyor gözlerim
Sen gülüşüne şiirler yazdığım kadınsın
Bunu biliyorsun

Şimdi kaçabildiğince zamanın elinden
Koşuyor çocukluğumdan arda kalanlığım
Mâsumluğuma bir sığınak gibi yetişiyor düşlerin
Sen gülüşüne şiirler yazdığım kadınsın
Bunu biliyorsun

Gözlerime vurup bir bir düşüyordu kırılan dirençlerim
Kayboluyordu sonra mesâfelerin acımasızlığında
Yüreğim bütün yeislere galip, bir özlemin tutsaklığında
Sen gülüşüne şiirler yazdığım kadınsın
Bunu biliyorsun

Şimdi görsen beni Sen kesilmiş her yanım
Zehr’e bulanmış yüreğimde sızlayan ağrılarım
Bir vebâ ki, yokluğunun çâresizligine yanarım
Sen gülüşüne şiirler yazdığım kadınsın
Bunu biliyorsun

Düşüp düşüp kalıyorum şimdi satırların arasına, öylece
Firar ediyorum hasret sürgünlü yüreğimden, seni özlerce
Ellerim ki, gülüşüne bezenli mürekkebin dökümlüğünce
Sen gülüşüne şiirler yazdığım kadınsın
Bunu biliyorsun