Nasıl anlatsam ey kuşlar
Şaşırdım kaldım.
Gün kasvet gece zulüm.
Bulutlar içinde sensizliğin demindeyim.
Bunaldım yokluğun küçük ölüm.
Gülmüyor yüzüm..

Umudum kalmadı tükendim soldum
Ve ölüm şimdi kapımda kişner sabırsız.
Sevmek acı çekmekmi
Özlemin her nefeste ölmekmi
Hayat artık yargısız.
Hasretin dayanılmaz ya.
Karşındaki umursamıyorsa sevdiğini
Asaletmi beklemek kaygısız.

Çarelerin medet kapılarında
Umuda yalvarışlardayım
İşte ben böyle bekliyorum seni.
Seni ölümü sevecek kadar sevdim
Yüreğimi verdim.
Küsgün değilim sensiz günlere
Ama
İçimde yangınlarım oldu sen yokken
Uğraştım söndüremedim.
Hayalinle yaşamayı öğrendim.
Birgün geleceksin diye umudu hançerleyip
Öldürmedim.
Dönmeyecekmisin
Gelmeyecekmisin bana
Yakışırmı sözünde durmamak adam gibi adama
Unutmayacaktık sözümüz vardı
Sevdamızın son durağı hani topraktı
Dön artık dön.
Bak bir gülün vardı soldu.
Kırmızı rengini toprağa koydu
Gel bana yağmurları getir can bulayım
Gel sevmelerimi geri ver mutlu olayım
Ben sende açtım
Ne olur yine yüreğinde solayım.



11 / 03/ 2008
Gülün’den Hakan’ına