Gecenin karanlığıydın,bir türlü aydınlatamadığım.
Canım sevdiğimdin,bir türlü inandıramadığım,
Hayaller canlanıyor gözümde, gerçekleştiremediğim.
Elimi uzatıpta yetişemeyip,
Ağladığımsın...


Sevmek çok mu zordu, başaramadık bu zoru.
Ayrılık rüzgarı esti,bir türlü kavuşamadık.
Işık gibiydin sen, bu kalbimi aydınlatan.
Ateş oldun yine sen bu kalbimi,
Yakan ve yıkan...


Derin bir sancıydı, içimde bıraktığın kırıklık
Aşksızlıkla ve sensizlikle savaşan, kalbime
Kaldırdığım hiç bir kalkan, engel olmadı,olamadı
Verdiğin acıya sana ne desem,
Anlamadın anlayamadın...


Ve nasıl yaşarsan yaşa,onurunla sev demiştim.
Nerede olursan ol, biz mi onurumuzu yitirdik.
Yoksa insanlar mı sevmeyi unuttu, bilmesem de.
Dedim ya sadece yazıyorum,
Saflığıma say böylece....

Saygı ve Sevgilerimle Şevket CODAR...?