Bak betduan, ahın tuttu, benden beter ol demiştin
Ben her gece gizli gizli, ağlıyorum mutlu musun
Def olup git uzaklara, hasretimle dol demiştin
Ağıt yapıp, karaları, bağlıyorum mutlu musun

Yıllar yılı ben bu derdi, çekiyorum bilmem niçin
Senin gibi vefasızı, sevmek imiş benim suçum
Yaşamaktan bıktığımda, şu boynuma takmak için
Dâr’a astığım urganı, yağlıyorum mutlu musun

Bellim’olur, yüreğinde, aşk ateşi yanar diye
Uçup giden gönül kuşu, gül dalına konar diye
Pişman olur belki birgün, geri bana, döner diye
Özlemlerle şu döşümü, dağlıyorum mutlu musun

Neden sevdi seni bilmem, neydi benim de günahım
Yalnız sendin şu gönlümde, ey sevgili mihr-i mah’ım
Hergün hüzün, hergün figan, sardı asumanı ahım
Asi nehirler misali, çağlıyorum mutlu musun

Uğrak yerim oldu benim, kıyı, köşe, viraneler
Odam da dört duvar şahit, bitmeyen o teraneler
Uyuşuyor tüm bedenim, tanır beni meyhaneler
Kadehlerle deli gönlü, eğliyorum mutlu musun

Sana sözüm olmaz benim, ben kendime kızıyorum
Boran, rüzgar, tipi olup, esiyorum, tozuyorum
Pejmürde oldum sayende, mecnun gibi geziyorum
Gülmen için her imkanı, sağlıyorum mutlumusun

Lüzumsuz’um düşünür mü, çoktan verdi oysa karar
Yıllar yılı şu gözleri, yola bakar, canan arar
Bundan sonra, ey yar beni, sevdim desen neye yarar
Acı olsa da ölümü, yeğliyorum mutlumusun

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ