saklandı mı palyaço, şu bilinmezin tasvirine

..

sanki bir dağınıklık var bu gece yalnızlıkta
ve duvara çivilenmiş resim, İsa’nın çarmığına hükümlü

ey zemheriye özentili mevsim
yağmurların doğuyor lacivert kente
çingeneler unutulmuş adımlar topluyor kaldırımlardan
çocuklar sahipsizliğin kenarında acıkmış anne düşlere

ve
resmin uğurladığı bir karmaşa düşüyor ellerime
enkaz hüzünler bulvarında kaybediyorum kendimi

Babil gibi arandığım sevgili
düşük cümleli bir şarkıyla dilimde
kelebekler ömrünü doldurmuş gözlerimdeki balkona
rüzgarın getirdiği uzak ihtimalleri asıyorum iplere..

mavi bir kayıkta giden gün doğumu çizer misin ey ressam.?

ben bu resmin intihar medcezirine alışırken
içinde saklanmış ruhları görüyorum bak

ertelenmiş hayaller
gönderilmemiş mektuplar
kaybedilmiş savaşlar
ve çoğuyla, azıyla herşey bu resmin rahminde gizlenmiş.!

sonra
karıncalar çekildi yerin altına
alıngan yüzlü renkler kocaman kaçaklığı vurdu bileklerime
son tren ressamın fırçasından kalktı, ki bu ütopik bir gerçek
son gemiler giderken şiirden resme, tütün kağıdına sardım yolları

şimdi
bir bardak taze çayın buğusuna çizer misin bu resmi ey ressam.?

gökkuşağı ve bütün ana dili barış olan renkler senindir
aklınla, yüreğinin arasındaki arafa batır fırçanı
bu resmin yaradılışıyla dirilt şiirin göğsünden hayatı..!

..

ironi, imgelere resimden paramparça sırlar getirir
tapınak halinde bir şiirdir herkes, herşey, hiçlikler..


resmin yaratıcısı ressam : lacivertiğnedenlik