Eyyy Ankara’nın mavi,ye çalan yıldızı,
Demedim,mi,senden sonra
Ayrılık varsa, ölümdür gelen ardında
Sen gündüzlerin en aydınlık tarafında
Ben ise gecenin tam koynunda
Sen her anına sevinçler ekiyorsun
Ben yokluğunun esaratini yaşıyorum
Yoksun koca bir şehir bomboş
Kaldırımlar mahsun,parklar sessiz....
Sokak lambaları neşesiz,
Unuttum artık güzel olan ne varsa
Parmaklarımla dokunuyorum yaşamaya
Gölgem bir adım benden ötede
Ayak izlerini topluyorum bu şehirde
Kederlerini biriktiriyorum yüreğimde
Dar geliyor sayılı nefesim bu kente
Heder olup gidiyorum ardından
Bölüyorum yüreğimi ikiye
Her dilimden dökülenler uğramıyor adresine
Asacağım zavallı canımı
Atlantisin en uğranmadık zirvesine....
Her gün aynı acı
Her vakit aynı çile
Her anım terkedilişime zikirde
Yüzümde senden kalma mutsuzluk
Al ver yap yapıyorum her gün renklerime
Kendimi silip duruyorum zamanın içinde
Seni yaşatmaya çalışıyorum son nefesimle
Öyle özlüyorum ,ki seni (...)
Özlemler duyuyorum gülüşlerine
Seni saklıyorum işlemeli mendilimin içinde........
....................
......................................
..........................................................
..............LESKÜY NARUT.........06/10/2015