0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
893
Okunma
Ben düşerken ılık ılık kan gibi
Gözlerin kapanıyor sen bilmeden
Sen bilmeden ruhum çekiliyor bedenimden
Üşüyorum gözlerinsiz
Bal gözlerin den geçerken ben
Yıllara meydana okuyorum
Ellerim yere düşüyor sen küserken
Dilim anlamsız konuşuyor bilip bilmeden
Yine varken yokluğun düğümlemiyor
Varlığın oğluma armağan oluyor anne diye
Yıpranıyor İstanbul ağırlığında hayat
Yutulacak kelimeler hayatın içinde kalıyor
Unutulmadan