ANAM ANAM GARİP ÇİLELİ ANAM

İçi kan ağlarken yüzü gülerdi
Anam Anam garip çileli Anam
Kimseyi kırmazdı özü gülerdi
Anam Anam garip çileli Anam

Yedi tane evlât sırtından geçti
Ekmeğini yedi sütünden içti
Bağa bostan ekti ekinler biçti
Anam Anam garip çileli Anam

Dizlerinde sızı tutulur boyun
Elinde kirmanla yapardı oyun
Yonca ot dererdi yayardı koyun
Anam Anam garip çileli Anam

Nohut fasülye ye çapa beşlerdi
Halı kilim dokur oya işlerdi
Bağını bostanı işi düşlerdi
Anam Anam garip çileli Anam

Değerini bilmez yedi çocuk kan
Cennet-i alâda Kevser suya ban
Analık hakkını helâl eyle can
Anam Anam garip çileli Anam

Çaba gayretiyle gıtlık gelmedi
Resuli’ni gurbet sana salmadı
Seksen yılda bir kez yüzü gülmedi
Anam Anam garip çileli Anam
........04.10.2015
Şiir:Resul Civcik- Ayrancı Karaman
Fotoğraf;Anonim