Beyaz gemiyle yolculuk EĞER ÖLÜRSEN


GİRMEM;
Seninle el ele tutuştuğumuz hiçbir yere.
Oraları benim için yaşanmaz olur.
Sokaklar haramdır bana
Bir mahpus kadar bile volta atacak bir yer bulamam bu evrende kendime.
GİTTİĞİNE;
İnanmam asla! Göremeyince seni,
Yokluğunu gözlerimin dermansızlığına veririm.
BİLİRSİN;
Gözlerimi ıslatmadan süzülen yaşlara izin veremem.
Bildiklerimi, yaşadıklarımı inkar edemem.
Avucunun sıcaklığını hissetmeden karanlık geceyi Yoklayıp bulamazdım yolumu.
Göz kararı yaşamak bize göre değil. DERDİN
EĞER ÖLÜRSEN;
Dur durak düzen bilmem hayatla,
Başa çıkamam.
Yürek atmaz
Ayak gitmez
Ben çekilmez olurum.
EĞER ÖLÜRSEN;
Rahat vermem asla.
Sürekli içimden konuşup dururum seninle.
Uzakta olsan da birlikte atan iki kalbiz demiyormuydun.
Biri dursa diğeri de tekler.
Tekleyense yaşamak için eşinin hayata dönmesini bekler.
EĞER ÖLÜRSEN;
Sadece ölmüş olursun.
Cevabını alamadığım hep o soru.
Kaçamadığım cevap.
Yıkıp gittiğin hayat olur.
EĞER ÖLÜRSEN;
Bütün bunları yanına alıp götür nereye istersen oraya gidersin.
Keyif senin ya

YADA;
Bana son kez;
SENİNLE KAVGA ETMENİN BİLE NE KADAR GÜZEL OLDUĞUNU ANLATMAM İÇİN BİR ŞANS DAHA VER.


Otuz yıllık eşin GÜLGÜN

Tuğrul Ahmet Pekel
06-01-2007- Cumartesi