Haktan başkası boştur zerresi bile tüm aleme bedel
adama sanki yar misin var da geç derler
aşkı yakar mı sanırsın ateş gömlekli bir yürek
göster de görelim hünerini vererek emek
dünden geç
bu günde kal da görelim ne hikmet
her nefes alış ve veriş bil ki bin bir nimet

kahrın sillesi sanki de bir batman
gibi yakıp yıkıp da ezer yıkık ve kırık yüreği
son toprak atıldığı o an
elbet ki sende bir ucundan
tutmak istersin mutlaka küreği
son pişmanlıkla kaybolmaz ki günahların
kökten kapatsan da eteği
gizleyip örtsen de çalıp da çarptığın ekmeği

sorduk da gökten gelen bitmez ki dediler
her derde devadır o güzel hazandan bahara
iyilik etinse eğer hasretin düşmez ki dara
az zaman sonra göçecektir faniler her an mezara
bir dur da az biraz da bir soluklan hele
bir dur da çöz sır denen dönülmez bilmeceyi
bir geri dur da görebilesin gerçeği
elbette ki göreceksin
zor dönemeçten geçen o görkemli eceyi

döndükçe tıkanıp durduk da
hep dönme dolap gibi bomboş işlerde
kitap ve kelamın haşmeti içinde olmasak da
ister misin çöksün gönlün son deminde köşkü
ne şehit ne de gazidir bu yolda
bizim beleş Niyazi
kenger otlarken dağ başlarında
bir deli bile senden akıllı bir farazi

dedim ki güzelim albenin neden ki bu denli enfes
bin bir havada neden ki geçip de gider bunca heves
varlığını sanır bir gülistan
yokluğun da neden ki yanar cehennem
hep heves
hep arzu
hep istem
ve hep köklü bir saplantı kokuyor insan
tutku içinde koşup da dururuz bilmeden
sormaz ki kardeşim bu yol nereye kadar
bir ömrü de boşu boşuna harcar
oysa ki tüm bunlar keseye hepten zarar

sorup da öğrenmedik eğleşirken günahta
sandık her beğendiğimiz şey olur
bize her bir şey hep mubah’ta
mutlaktır geceden sonra erişilecektir elbet sabaha
ya bir gün bana sabah olmazsa
deyip de düşünmeden hep erteleyip de durduk
ne denli ulvi şey varsa bu fani hayatta
ama bu hayatla ulaşılır mı bilmem ki sevaba

az biraz daha da bir dur sabret hele
kızma be hoş ve boş beleş kardeşim
sanki ben senden çok mu iyiyim
benim içimle içine hatırlatmak sadece öz niyetim…



(30.09.2015) AZAP…