3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
840
Okunma
Kış ayaklarımızda
At, gövdesini kaçırır rüzgârdan
Tomurcuk erteler kendini birkaç mevsim
Bir ışık aranır denizaltına
Karanlık dalgalara yön bulmak için
At, yelesini salar kış boşluğuna
İnsan deri hazırlar kış boşluğuna
Dişler sancır ilk ayazla
- geçmiş sancılarıyla -
Yürümek beşere göre olmaz artık
Olmazlar çokluğu da başlar
At, son çölünü geçmekte şimdi
İnsanın geçemediği çölden
Bir mecnun edasıyla
Mecnun olamaz oysa
Kış gözlerimizi delmekte
Ezanla düşen çiğlerle
En son düşecek yaprak düşmekte
Son selam bulut ötesine
Selam, bir büyük bir küçük resme
Bir büyük selam o büyük kudrete
Kış ayaklarımızda
|Özgür Özdemir
5.0
100% (3)
Cevap Yaz