I-
Birazdan kopacak kıyâmeti
kırılacak kemikleri bile hayallerin
sakladığı hüznü çarpacak sonbahar yüzümüze
bir kum gibi dağılacağız hoyratça
son güz koyacaklar ismimizi

II-
Sorulur mu bilmem
bunca acının adına savaş yakıştıran
kurşunlara çocukları dizen zebanilerin
bitmeyen
tükenmeyen ecnebi hesabı
birgün adaletlice

III-
Annem olsaydı söylenirdi
bir âmin de ’helâk olsun bunlar’ duâsına eklerdi
ağlardı şafak vakitlerine
ela yağmurlarda ıslanırdı haklıklar
kıvranırdı haksızlıklar toprak rengi öfkesinde

IV-
Kimde teselli bulacağız bilmem
bilmem nasıl p’aklanacağız kirlerimizden
duruldukça durulduk ey farkedin
farkedin korkuyoruz artık kendimizden
kimliğimizden
ve kimliksizliğimizden

V-
Birgün diyorum
bir gün
sevinçten ağlayacak gözlerimiz
savaşlar tarihe karışacak
ölümler yasaklanacak tüm iyilere
arınacağız hüznümüzden
ben yine annemi özleyeceğim
sevdamın karasında demleneceğim
görmeyeceğim o günleri ama bilin!
bilin ki
kendimi türkümde yenileyeceğim
mektuplar yollayacağım posta güvercinlerine
bir lâ sesinde duyulacak adım
yaşarken şiâr olacağım
ölünce şâir..

...

eylül’ilerlerken’ekime..