Haber salmışsın
Uzaklardan
’ hasretim ’diye

Göç yolundaki
Çarpışmada
Kanatlarım kırıldı hoyratça
Kimse görmemişti kanadığımı
Kaybolmadan yolunda
Son kez
Uçmayı deneyebilirdim kıyılarında
Olmadı
Yoruldum vaktinden önce

Az soluklanmak adına
Yaslamak istedim sırtımı sana
Dağ niyetine
Lâkin
Yıkılmaz sandığım dağ
Meğer eğreti sığınakmış
Kaya altında

Daha dokunmadan duvarına
Dağıldı İlk kavgada

Ben de
Bilirim elbet
Dumansız olmaz yüce dağlar
Zirveye amansız yağar kar
Bilirim de
Bu üşümeme engel değil ki

De ki şimdi ne haldesin

Derin sessizliğimde
Gözyaşlarımla
Uyuşmuş
Ölü çiçekler gibiyim
Apoletli yalnızlık dedikleri
Kasvetli ağırlık
Çökmüş omuzlarıma
Senden ırak
Kör noktadan atış yapılmış
Kurşunsuz vurgun yemişim
Şarkılar susmuş
Yüreğimle olan savaşı kaybetmişim

Ahvâlim zemheri
Dilim lâl

Oysa
Tek istediğim huzurdu


Bu saatten sonra ne intizâr bırakırım
Ne de sitem yollarım adına

Söz verdim yağmur kuşlarına
Yağmur düşmeden
O kentin yüreğine
Kış bahçemdeki düşlerim üşümeden
Nar ağacım ıslanmadan
Eylül ’de
Döneceğim mutlaka

Zümrüt Acar