HAYATA ELİMİ UZATMIŞTIM.
geçmiş zaman olurki..
ne ben beni değişim le anlatabildim..
nedesen bana anlatabildin değişimi.
ben seni izlemekten yoruldum hayatın ivmelerinde...
öyle rüzgarlar esmişki penceremden içeriye...
büyük anıların gırdabındaki hırçın serzenişler..
elimi uzattığımda boş kalan bendim
ben anladım gidenlerin geri bir daha gelmiyceğini..
dizlerimi dövmek nafile,ağlamakta
içim yoksun kaldı sensizliklere sessizce kalışım var şimdi.
hiçbirşey umutlandıramıyor beni geçmişten geleceğe ..
ılık bir su misali ensemde hissettim yoklukları.
başımdan aşağı dökülürken acılar..
nerde şimdi özümsenenler..
kurgulananlar nerde...
sen nerdesin..
mecnun olası varmış gönlün şimdi..
dağları devirecek güç kalmadıki..
unutmakmı dersin ..
geçmiş gitti anılar artık..
yazgıdır dedim içime bir türlü anlatamadımki.
ağıt döktü yüreğim bağrıma doğru..çaresizce..
algıladım içimdeki sızıyı..
sargıladım yüreğimi benliğime dolayarak...
geçmiş zaman oldu.
içim kanrevan oldu..
sandımki ...
beni alıp götürdüler bir diyara...
unuttum sandım hayatın o ivmelerini...
meğer sessizliğin çöreklendiği bir yürek sancısıymış...
hissettiklerim..