ne zaman yağmur yağsa bu şehre,
ellerini ararım.
şakaklarımda süzülen yağmur damlalarında.

bir mülteci gibi kendime sığınırdım,
kurumuş yaprak dalları gibi.
yeniden filizlenmek koynunda,
yeniden doğmak gibi.

ne zaman yağmur yağsa bu şehre,
gözlerini ararım.
özgürlüğe koşan yetim bir çocuğun gözlerinde.

aynı sokakları adımlamadık belki,
belki aynı yağmurlarda ıslanmadık,
ama aynı türküleri dinledik,
aynı şiirleri,
ve aynı rüyalarda karşılaştık.

ne zaman yağmur yağsa bu şehre,
saçlarını ararım.
gecekondu sokaklarına inen telaşlı bir serçe gibi .

hep sen geçerdin bu sokaklardan,
üşümüş ellerimi tutardı ellerin,
gözlerin mavzer gibi keskin,
ve özgürlüğe aşık,
ve ben sana tutunurdum,
özgürlüğe tutunan bir militan gibi.

ne zaman yağmur yağsa bu şehre,
göğsümde başını arardım.
yeni doğmuş bir bebeğin,
annesinin göğsünü arar gibi.

ibrahim dalkılıç

19/09/2015
22:15 izmir