0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2394
Okunma
Son bahar esintisi ile yazıyorum bu sabah yine
belki biraz ayaz belki biraz soguk
fincanımın içinde duran cayımın dumanı durgun
kalemim elimde aklımda ufka bakan gözler
ufukta ne arıyor bilinmezler
güneşi selamlamak içinmidir yoksa yarin gelişini gözlemekmidir dert ?
velevki’ler ve nashihat ilemi gececek hayat?
bir derin dehliz içinde kayolan hayallerim
bulup getirmek ne güçtür
zifiri karanlık içinde yürümek bilmemek
iyiyi kötüyü
sesiz cıglık nedir bilmezdim evvelden
ögrendimki kıyıya vuran bir bebek imiş
aglayan anneye sarılamamak imiş
ögrendimki sesiz cığlık vicdanmızın bize isyanı imiş!
ögrendimki sesiz kalmak sesizce ölmek imiş....
