İnsan var ki
Boşa çalar sazını
Ağustos böceği misali

İnsan vardır
Bir zıplar iki zıplar üç zıplar
Sonunda düşer kendi kuyusuna
Çekirge misali

İnsan var ki
Dünyayı taşısa da sırtında
Ah demez ömrünce
Karınca misali

İnsan vardır
Bal özünden bal yapar
Derde devadır her hali
Arı misali

İnsan var ki
Kiminin dili çatallıdır
En ummadık zamanda
Sessizce sunar zehrini
Yılan misali

İnsan vardır
Kimine vururlar her yükü
Bana mısın demez
Taşır ha taşır
En sıkıştığı anda ilk seni taşlatır
Eşek misali

İnsan var ki
Sadıktır
Unutmaz yediğini içtiğini
Ne köpektir
Ne kedidir
Ne nankördür
Sadakattir tek derdi
Düş misali

İnsan vardır
Burnun ucundan ötesini göremez
Sağa git desen sola gidemez
İnatçıdır
Doğrusu tektir
Çoğunlukla hep yedektir
Keçi misali

İnsan var ki
Gamı kederi unutmuş
Dalmış dünyanın zevkine
Ne elini yıkar
Ne yüzünü
Bürünmüş tamamen pisliğe
Domuz misali


İnsan vardır
Ne görse taklit eder
Ne duysa kendiymiş gibi söyler
Daldan dala zıplar
Yinede gülümser
Maymun misali

İnsan var ki
Mazlumdur
Gariptir
Sessizdir belki
Kanar kanarda durur avcı elinde
Ceylan misali

İnsan vardır
Nasibi hep önüne gelir
Her konuştuğunda
Ölür birileri
Gudubettir
Cenabettir
Gülü soldurur
Susturur bülbülleri
Baykuş misali

İnsan var ki
Kanadında taşır ömürleri
Yarasına parmağını basar insanlığın
Kanamasın, kanatılmasın diye başkaları
Güvercin misali

İnsan vardır
Bazen kükrer
Bazen de bir ateş parçasıdır
Yanar yakılır öldürülür
Birileri
Aslan misali

İnsan var ki
Küçücük beyninde
Taşır bütün kötülükleri
Hırsızlara, yalancıya haklısın der
Yaşar gider habersizce
Haksızlığın kefeninde
Hayvan misali

Adına insan dediğimiz…