1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
722
Okunma
Yavaşça kollarını açtı yalnızlık
Sımsıkı sarıldı boynuma
Nede olsa eski dostuz
Herkesle tanıştır buralarda
Gerçek dost Mevladır elbet
Yalnızlık dostluğun gölgesi değil
Evet , içimizde bir yerlerde yalnızlık
Söylenememiş bir söz
Bakir göz yaşları misali
En savunmasız anında
İçine doğru sıkıştırır acımasızca
İlginç bir üçlüyüz şimdi biz
Karanlık , gece lambası ve ben
Bazen katılıyor fare ve kedi tıkırtıları
Sönük yıldızlarla süslü gecemize
Dokunmuyor hiç kimseler yüreğime
İnci , inci dökülür göz yaşlarım geceye
Sarmıyor artık kollar , yetim omuzlarım
Tek tek kayboldu tebessümlerim
Masalsı kaldı bütün güzel sözlerim
Ve işte yine
Gayet kararlı , tavizsizce
Yalnızlık beni çağırd
5.0
100% (1)
Cevap Yaz