Eylül rüzgarları okşar saçımı
Sen yokken burada her akşam üstü
Üşütür hasretin her gün içimi
Gel üzme sar beni, yâr akşam üstü

Bazı bacalardan, duman yükselir
Sokaklardan insan, hayvan eksilir
Seven yüreklerde, özlem hapsolur
Çökerken yalnızlık, gör akşam üstü

Bir çift görüyorum, biraz ötede
Artıyor özlemim, biraz öfkede
Seni düşlüyorken, bir alo dede
Bana da bir ümit, ver akşam üstü

Ruhumu yalnızlık, sardığı zaman
Yürekte yanan köz, vermiyor aman
Hüzün rüzgarları, yaman mı, yaman
Sensizlik güzelim, zor akşam üstü

İnan ki bu gönle, geçmiyor sözüm
Bu sevda derdine, sensin tek çözüm
Senden başkasını, görmüyor gözüm
His ve duygu da yok, kör akşam üstü

Kokunu aradım, tüm seherlerde
Nerdesin güzelim, şimdi nerlerde
Beraber gezdiğim, aynı yerlerde
Atarım sensiz ben, tur akşam üstü

Lüzumsuz esiyor, serde kara yel
Ayırıyor bizi, görünmez bir el
Ummadığım anda, haydi çıkıp gel
Yüzünü, yüzüme, sür akşam üstü

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ