Ben Balıkçı Servet
kendimi bildim bileli denizdeyim
kimisi ekmeğini taştan çıkartır
ben de taş gibi dalgalı denizden...



siz bilmezsiniz
zaman zaman rahmetse de deniz
kimi zamanda hırçındır aksidir epeyce
kızar böğrüne sapladığımız çaparilere
kızar ağlara teknelere
zırnık koklatmaz kimi günler
Allah ona o da bize
yeter ki istesin karnımızı doyurmayı
gelir hemen dize...



ben Balıkçı Servet
kendimi bildim bileli dört yanım deniz
küçükken anneme
’’Beni suda mı doğurdun yoksa ana?’’ diye bile sormuştum...



hükumet ’’Yasak kalktı haydin.’’dedi mi
biz balıkçılarda ’’Vira Bismillah’’ deriz
günler öncesinden hazırdır takalar, hazırdır miçolar tayfalar
ağlar tastamam
Reis Baba’da ’’Rastgele uşaklar bahtımız açık ürünümüz bol olsun.’’ derse...
gözlerimiz yüreğimiz coşku dolar
hamsisine, istavritine, palamutuna, çinekopuna
sallarız ağlarımızı sallarız gönlümüzü yüreğimizi...



cömerttir çoğu kere ekmek teknemiz deniz
dosttur candır
onun ile yeşertiriz hanelerimizi
onun ile sağlamlaşır aile bağlarımız
onun ile yatar onun ile kalkarız
her zaman gözümüzün bebeğidir
o küçük ama içi bereket, sevgi dolu teknelerimiz
yaşıyoruz çok şükür muhtaç olmadan ele
rastgele uşaklar haydi rastgele...