Mehmetçiğe kurşun sıkan elleri,
Tırnaktan ayırıp kırmalı derim,
Teröre yataklık eden kulları,
Meydana toplayıp vurmalı derim.

Yüzüne bakınca adammış sanıp,
Güvenip yürüme sırtını dönüp,
Kokuşmuş inlerde bedenler cünüp,
Tuzağı önceden görmeli derim.

Sardıysa ruhunu hainlik kini,
Boşadır konuşma dinlemez seni,
Namusu ahlaksız paraysa dini,
Başına çorabı örmeli derim.

Sınır ötesine yaşa inandık,
Kandil dağındaki taşa inandık,
Barış diye uçan kuşa inandık,
Mesulden hesabı sormalı derim.

Özümüzde mertlik kardeşiz dedik,
Kime güvendiysek kurşunu yedik,
Evsiz köpekleri zannettik sadık,
Bu işe bir kafa yormalı derim.

Açılım uğruna milletim kandı,
Kalleş korkakların gözleri döndü,
Nice ocakların yıldızı söndü,
Koç yiğidin kanı durmalı derim.

Çürüdüyse kopar gönülden bağlar,
Yerle bir eylenir eşkıya dağlar,
Ağlarsa analar, bir kere ağlar,
Bu yolun sonuna varmalı derim.

Allah’ım büyüksün şehide şiir,
Yazarken kan ağlar bilirim şair,
Cennet vatanımda barışa dair,
Tez elden vuslata ermeli derim.

10.09.2015/ Kadir KÜÇÜKKARATAŞ