YORGUN İLKBAHARIM

Yeryüzüne inince masum ruhum
Can bulur bedenimde..
Uzun bir yolculuk başlar
Sanırsın ki sonsuz..
Dünyaya açılır yaşamın kapısı
Yeşilliğe girince pembe düşlerim..
Nur_u ayn olur yansımalar
Masmavi gökyüzüne dalar gider gözlerim..
Zaman geçtikçe kaybolunca umudumun rengi
Ruhumda sönüyor sanki yeşilin feri..
Boynunu büker sararır
Her bir yaprağında
Gülerken ağlar, güz güllerim..

Yaşıyorum yinede hayatın gizeminde
Sorgusuz sualsiz
El sallıyorum ruhumda ufuklara
Gülüyorum her güneş doğumunda
Gün batımında kayboluyor gamzelerim.
Vurdumduymaz olur hislerim.
Fırtınaların şiddetine
Yenik düşer heveslerim..
Yalan dolu dünyada yine yanlızım..
Gülerken solar;
Yaşama küser buselerim..

Bulutlar ağlıyor bak yaprağıma
Yinede can bulmuyor bedenim..
Dokunma artık toprağıma
Coşan sellerde derbederim...
Ruhumdaki esintilerde sen soluyorsam
İki damla yaşa hasrettir özlemlerim
Umarsız gül bahçelerinde yine sensizim..
Bülbülüm bile küsünce dikenlerime
Sessiz kaldı inan gözlerim
Umut dolu yolculuğum başlamış ne fayda
Söylenmemiş şarkıların mısralarında..
Duymaz olurum müziğin sesini
sağır olur yüreğim..

Tek tek dağılırken solmuş yapraklarım
Hasretim dökülüyordu
yaşamın karmaşasına..
rüzgar esince nasılda dağılır zirvelerim.
Kapanır gözlerim erişilmez yarınlara..
Güneşe umutla el uzatsada biçare goncam
Ağlar geçmişine,
Gülemez geleceğine..
Çekilmez olur hayatım
Dilsiz kalır acılarım..

Dayanamaz Sonbahar rüzgarlarına gül
Düşerken kara toprağa isteksizce
Yaşam kayar gider hüsranlarla..
Güzelliği destan olur
Sisli hatıralarda ..
Yaşarken solar gider
Son yolculuğuna
Yorgun ilkbaharım..

Canan Melis Bayraktar